สุขเพราะคุยกับความเงียบ

คนเรามักมีทัศนคติเชิงลบกับความเงียบ ทำให้เวลาส่วนใหญ่ของการใช้ชีวิตโลดแล่นอยู่ท่ามกลางสิ่งเร้ารอบตัวที่จะพาให้เราหลุดออกจากความเงียบโดยเฉพาะสารพันเรื่องราวที่ส่งผ่านมือถือล้วนแล้วแต่เป็นตัวพรากความเงียบไปจากเราอย่างไร้ขีดจำกัด ความเป็นไปแบบนั้นส่งผลกระทบมากมายต่อการดำเนินชีวิตโดยที่เราไม่รู้ตัว

การอยู่กับความเงียบไม่ได้หมายความว่าเรากำลังเผชิญกับความเหงา ในทุก ๆ วันที่เราเต้นตามสิ่งเร้าภายนอกทำให้เราเกิดความอยากไม่รู้จักจบสิ้น ยิ่งอยากมากก็ต้องพยายามลงมือไปไขว่คว้าเอามาอย่างเต็มกำลัง พุ่งไปข้างหน้า และโฟกัสในสิ่งที่เป็นเป้าหมายนั้นอย่างมุ่งมั่นโดยไม่ได้สนใจรายละเอียดระหว่างทาง ยิ่งอยากวิ่งหนีห่างจากตัวเอง เราจะหูดับ ตาบอดกับทุกเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับปัจจัยที่จะทำให้เราได้มาซึ่งสิ่งที่อยากได้นั้น และเมื่อเราได้มันมาดั่งใจแล้วก็จะยินดีพอใจกับมันได้สักพัก จากนั้นเราจะวิ่งวุ่น ทะยานอยากกับสิ่งเร้าอื่นต่อไป วนไปแบบนี้ร่ำไปไม่จบสิ้น นั่นเพราะเราไม่เคยอนุญาตให้ตัวเองได้ทำความรู้จักกับความมหัศจรรย์ของความเงียบเลย

ในช่วงที่ความวุ่นวายเดินทางไปถึงขีดสุด ลองดูสักวันที่จะหันหลังให้กับมือถือ และวิถีความเคยชินเดิมๆ เริ่มจากเคลียร์ตัวเองจากการงานให้เรียบร้อย แล้วออกเดินทางไปไหนสักแห่งที่ห่างผู้คนและสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ที่แห่งนั้นขอให้ปลอดสัญญาณอินเทอร์เน็ต ไม่มีไฟฟ้าใช้ หากจะต้องเจอใครข้างหน้าขอให้เป็นคนที่เราไม่รู้จักและเจอเท่าที่จำเป็นเท่านั้นโดยให้มีระยะเวลานานพอสมควร เช่น 7 วันขึ้นไป เราจะพาตัวเองไปทำความรู้จักกับความเงียบ หยุดต้อนรับสิ่งเร้าที่คนอื่นยัดเยียดมาให้เรา หยุดวิ่งตามความต้องการของคนอื่นสักพัก เมื่อไม่มีตัวกระตุ้นความสนใจทั้งหมดจะพุ่งกลับมาที่ตัวเอง ได้สังเกตลมหายใจ ได้สำรวจความรู้สึกนึกคิดที่เป็นของตัวเราแท้ ๆ แรก ๆจะรู้สึกว้าวุ่น หงุดหงิดงุ่นง่านที่ไม่สามารถทำในสิ่งที่เคยชินแต่เดิมได้ สักพักใจและกายเราจะค่อย ๆ นิ่ง เริ่มเรียนรู้ด้วยตัวเอง

อย่ากลัวความเงียบ อย่ากลัวที่จะหยุด และอยู่กับตัวเอง ความเงียบไม่ใช่ขุมนรกแต่คือสรวงสวรรค์ที่รอการไปถึงไม่ว่าคุณมีภารกิจเยอะมากแค่ไหน หรือแม้ว่าคุณจะขาดสังคมไม่ได้ ก็อยากให้กล้าหาญที่จะพาตัวเองออกมากักตัวพูดคุยกับความเงียบสักครั้ง การเปิดโอกาสให้ตัวเองได้คุยกับความเงียบอย่างสม่ำเสมอจะทำให้เกิดสมดุลในการใช้ชีวิต เราจะมีความสุขมากขึ้น สุขที่รู้จักตัวเอง สุขที่ได้ใช้ชีวิตตามที่หัวใจเรียกร้องอย่างแท้จริง